" با سلام و درود  به مهمانان عزیز و کاربران گرامی وبلاگ مهرزاد، ضمن عرض ادب و احترام به شما، این صفحه به منظور اطلاع رسانی و برای نشر آگاهی  و غنی سازی می باشد،
خواهشمند است، هر گونه پیشنهاد یا انتقاد را به مدیر سایت بفرمایید. "

ماه اردیبهشت، همانطور که از نام آن پیداست، یکی از بهشتی‌ترین ماه‌های سال است و انگار این ماه، بوی گل‌های خوشبو را همراهش دارد. رایحه عطرهایی که دوستشان داریم و سرسبزی و طراوت طبیعت درون ذهن ما نقش می گیرد. حالا تصوّر کنید که این ماه بهشتی، همراه با سنت‌هایی مثل گلاب گیری شود، با گل‌های سرخ دلربا و بالغی، که آماده گلاب گیری می‌شوند. 

گل سرخ محمدی، نام نوعی گل رز معطر و خوشبو می باشد که در ایران تکثیر می‌شود و رشد و نمو پیدا می‌کند، از نظر کیفیت، از گل‌ های رز  نقاط دیگر جهان بالاتر است. هوای خشک و کویری ایران شرایط رفاه این گل را به‌خوبی فراهم کرده است. این گل چنان با شرایط ایران سازگار  شده  که می‌گویند در زبان فارسی، منظور از واژه گل، فقط گل رز سرخ یا گل سرخ محمدی ایرانی بوده و همین باعث شده تقطیر گل سرخ محمدی را گلاب بنامند.

گل سرخ یا رز یا محمدی، گیاهی است که بومی ایران است و خاستگاه و موطن اصلی آن ایران است و در گذشته غیراز ایران جایی دیگر رویش نداشته‌است و مطابق تحقیقات، سپس این گل و کلیه دستگاه‌های گلابگیری از ایران به سایر کشورها برده شده‌است.
گلاب یکی از اقلام مهم تجاری ایران بوده‌است که از طریق جاده ابریشم  صادر می‌شده‌است. 

گلاب‌گیری یک مراسم است که هر سال در برخی  استان های ایران به صورت عمده از اوایل اردیبهشت تا اواخر خرداد، بر اساس شرایط آب و هوایی و اقلیمی انجام می‌شود. گلاب ایران یکی از معروف ترین ها در جهان است.  آیین گلابگیری سالیانه تعداد زیادی گردشگر  را به برخی استانهای ایران می‌کشاند و مردم برای دیدنش از نزدیک، حاضرند کیلومترها سفر کنند. قدیم‌ ها، مراسم گلاب گیری، مختص اهالی یک شهر و منطقه خاص بوده است که طی آن، همه دست به دست هم می‌دادند و کارها را  پیش می‌بردند. امّا با ورود گردشگران و آمدن مسافرها و استقبال پرشوری که از آیین و مراسم گلاب گیری شد، کم‌کم در قالب جشنواره‌های گلاب‌گیری به امتیاز منطقه ایران برای رونق گردشگری تبدیل شد.
آیین گلاب گیری در واقع از همان آغاز کار که مربوط به چیدن گل‌ها است، شروع می شود و تا تهیه گلاب ادامه دارد. امّا آنچه گردشگران می‌بینند، بیشتر مراحل تهیه خود گلاب است. در حقیقت از نزدیک با چگونگی تهیه انواع گلاب آشنا می‌شوند و سیستم تقطیری را که افراد بومی برای تهیه گلاب از آن استفاده می‌کنند، می‌بینند.

مطالعه تاریخ نشان می‌دهد، که ایرانیان از نخستین تولیدکنندگان گلاب گل سرخ در جهان هستند، بعضی منابع معتقدند این شکل و روش تقطیر و تهیه گلاب را ایرانیان در جهان رواج داده اند، البته ممکن است، شکل‌هایی دیگر از تقطیر گل وجود داشته، امّا با این روش تفاوت‌هایی هم داشته است.
همین شهرت جهانی گلاب ایرانی باعث شده هر ساله در فصل گلاب گیری، سهم خانه کعبه را هم کنار بگذارند تا  ارسال شود و با گلاب ایرانی، خانه کعبه را شست‌وشو دهند. نامگذاری و تعیین اسم گل سرخ محمدی برای متبرک شدن این نعمت زیبا به نام پیامبر اکرم(ص) و نشان دهنده  ارتباط و هماهنگی بین فرهنگ  ایرانی و اسلامی بوده است.

در روش گلاب گیری سنتی، دیگ مسی، پارچ، قرابه، نی و شیشه از نقش آفرینان مهم کار محسوب می‌شوند. در این روش، مقدار مشخصی گلبرگ را با میزان مشخصی  آب در دیگی مسی می‌ریزند و دیگ را روی اجاق آتش می‌گذارند. بخارهای متصاعد شده هم از لوله‌های استیل و آلومینیومی دیگ می‌گذرند و بعد از خنک شدن به‌وسیله آب سرد به گلاب تبدیل می‌شوند.

حالا  عبارت انواع گلاب را که می‌شنویم، به میزان گل و دفعات تقطیر ربط دارد که انواعش عبارتند از:

گلاب سنگین:  به گلاب ممتاز هم معروف است، نوعی گلاب درجه یک است. 
گلاب سبک:  به دلیل کاهش مقدار گل مصرفی، گلاب سبک، غلظت کمتری نسبت به گلاب ممتاز دارد.
گلاب دو آتشه: اگر گل‌ها را به‌جای اینکه با آب مخلوط کنند، با گلاب ترکیب کنند و سپس فرایند تقطیر را طی کنند، گلاب دو آتشه به دست می آید.
گلاب سه آتشه: این گلاب، حاصل سه‌بار تقطیر است. برای به‌دست آوردن آن، گلاب دو آتشه را با گل‌ها ترکیب می‌کنند. این نوع گلاب برای مصارف خاص تهیه می‌شود.
گلاب پس آب: اگر با تفاله‌های گل باقی مانده از سری اول گلاب گیری، مجددا گلاب  تهیه کنند، گلاب پس‌آب به‌دست می‌آید. این نوع گلاب، عطر و کیفیت کمتری دارد.
گلاب زیر عطری: اگر مقصود تهیه عطر گل باشد، با مقدار آب کمتری گلاب تهیه می‌کنند تا عطر بیشتری داشته باشد.

توجه کنید که اصالت گلاب را نمی‌توان به هیچ طریقی مگر با آزمایش متوجه شد. فقط با آزمایش کردن توسط وسیله‌ها و دستگاه‌های آزمایشگاهی است که می‌توانیم از کیفیت و ارزش گلاب آگاه شویم.

گلاب یکی از معروفترین نوع عرقیات سنتی ایرانی است و در بین عرقیجات مختلف گلاب را به بیشتر شربت ها و نوشیدنی های سنتی می توان اضافه کرد. عطر و بوی آن در کل دنیا مشهور است. گلاب علاوه بر مصارف خوراکی، خواص درمانی بسیاری دارد که نباید از آن غافل شد.

گلاب از نوشیدنی های پرمصرف در طب سنتی است و دارای طبع  گرم و ملایم بوده و براساس طب قدیم دارای خاصیت شفابخشی می باشد که خواص فراوانی برای درمان بسیاری از درد ها و بیماری ها دارد. برای اطلاع از خواص گیاهی و درمانی این نوشیدنی معطر و خوشبو، می توانید از کارشناسان و اساتید طب سنتی سوال و جستجو نمایید.

لطفا برای جلوگیری از قطع درختان، به جز موارد بسیار ضروری، ازچاپ روی کاغذ، خودداری فرمایید.

غنی سازی برای کار آفرینی و  مدیریت با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات