" با سلام و درود به مهمانان عزیز و کاربران گرامی وبلاگ #مهرزاد، ضمن عرض ادب و احترام به شما، این صفحه به منظور اطلاع رسانی و برای نشر آگاهی و غنی سازی می باشد،
خواهشمند است، هر گونه پیشنهاد یا انتقاد را به مدیر سایت بفرمایید. "
روز ششم تیرماه هر سال، به نام گل و جشن نیلوفر (به پارسی: جشن نیلوپر) نام گذاری شده است. برگزاری این جشن در این زمان شاید به خاطر شکوفا شدن گلهای نیلوفر در آغاز تابستان بوده است.
نیلوفر آبی یا Water Lily گلی نامآشنا است، که نمونههای آن را در حوضها، برکهها، مردابها و حتی آکواریومهای خانگی مشاهده می کنیم. نام دیگر این گل سوسن آبی است اما برخلاف نامش به تیره سوسن تعلق ندارد.
نام این گل در زبان پارسی پهلوی، نیلوپر به معنای گلی با پرهای نیلی رنگ بودهاست. با حمله اعراب به ایران و تأثیر زبان عربی در پارسی یا فارسی، این نام معرب شده و به شکل کنونی نیلوفر درآمده است.
امروز میدانیم که تعدادی گونهی مختلف از نیلوفر وجود دارد که اتفاقاً بسیاری از آنها دارای گلبرگهای آبی رنگ نیستند. روی برگهای نیلوفر آبی، پوششی وجود دارد که مانع جذب آب میشود. به همین علت، آب فقط به صورت قطرهروی برگهای نیلوفر آبی مینشیند و نمیتواند سطح برگ را خیس کند. برگها معمولاً بزرگ هستند و روی سطح آب، شناور میمانند و موجودات سبک، میتوانند روی آنها بنشینند. به همین علت، آشناترین تصویری که از نیلوفر آبی در ذهن ماست، قورباغهای است که روی برگ گل نیلوفر آبی نشسته است و آواز میخواند. این برگهای بزرگ، پناهگاهی امن برای ماهیها هستند و آنها را از تابش مستقیم آفتاب و نیز شکارچیان مختلف، حفظ میکنند.
گل نیلوفر آبی که به لوتوس هم معروف است، دارای دوازده برگ است. گل های نیلوفر در مرداب می شکفند و ریشه های آنها در گل و لای است. گل نیلوفر آبی گیاهی است آبزی، زیبا و پایا، دارای برگ های بزرگ، پهن و قلبی شکل که در سطح آب و یا در آب غوطه ور هستند.
نیلوفر گلی آبی است و در میان گل و لای کف رودخانه و یا مرداب ها رشد می کند، اما بر خلاف محل زندگی خشن و زشتی که دارد، خود این گیاه زیبایی محصور کننده ای دارد و هنگامی که گل می دهد زیبایی آن دو چندان می شود. این گل زیبا نمایان گر ایستادگی و مقاومت است و نشان می دهد که محل تولد و رویش تمام موضوع نیست، در واقع انسانیت، ذاتی است و هر کس که به آن برسد حتی اگر در شرایط نامناسبی هم رشد کرده باشد باز هم آن انسانیت و توانایی را دارد، که در آخر به مانند گلی زیبا نمایان شود و سرشت آدمی را زیبا بسازد. نیلوفر آبی همانطور که گفتیم نمادی از زندگی و مقاومت است.
این گل زیبا در بسیاری از فرهنگ ها نمادی از کمال است و برای همین هر فرهنگی روایتی از این گل را دارد.
در میان تمامی گل های دنیا شاید هیچی گلی به مانند گل نیلوفر آبی، پر از رمز و راز نیست و داستان های زیادی درباره آن گفته شده است، این گل زیبا پر از راز و رمز و داستان های قشنگ است، تقریبا می توان گفت در تمامی فرهنگ های باستانی رد پایی از این گل زیبا یافت می شود و هر کدام برای راز گل نیلوفر آبی داستان مختص به خود را روایت می کنند، در برخی کشور ها، گل نیلوفر را بسیار مقدس می دانند و حتی در مراسم های مذهبی از آن استفاده می کنند. نیلوفر آبی در برخی آیین های باستانی، نشان زندگی، زایندگی، باروری و طبق یک باورِ قدیمی نشان پاکی و تقدس است.
در ایران باستان، گل نیلوفر نماد نور است. نیلوفر آبی میان گل و لای مردابها رشد کرده و به نهایت زیبایی و قشنگی می رسد. همچنین نیلوفر بیانگر رنج و مشقت افرادی است که دوران سخت زندگی را گذرانده و به سمت و سوی آرامش در حرکتند. این افراد همانند نیلوفر آبی از مردابها بر آمده و در زندگی به فردی مملو از حیات مبدل میگردند.
میتوان گفت از حیث رویش این گل با تولد انسان شباهت دارد. چرا که هردوی آنها در راه عروج هستند. ظهور این گل از مفاهیم مشترکی است که در خیلی از تمدنها جزء مبانی مشترک اعتقادی به حساب میآید. نیلوفر آبی مظهر خورشید بوده و با نور همبستگی دارد. چرا که با بالا آمدن خورشید باز و با رفتن آن بسته میگردد.
نیلوفر نمادی از نظم و زیبایی هم است و جزء گلهای مقدس به شمار آمده، به طوری که معتقدند که سرگذشت نیلوفر به سرنوشت انسان شباهت دارد.
ریشه لوتوس در آب بوده و از قعر این بی شکلی، یک گل زیبا با کاسبرگهای متعدد و منظم روی آب میروید. این که تنها چند عدد از گلبرگهای نیلوفر شکفته و بقیه گلبرگهای آن یکدیگر را پوشانده و در زیر گلبرگهایی که وسط هستند، قرار گرفتهاند، بیانگر این است که همیشه بخشی از حقیقت هستی به مرحله شکوفایی میرسد و هستی باردار غنچههایی است که فقط بعضی از آنها در زمان مناسب، شکوفا خواهند شد.
نیلوفر نماد انسانهایی است که از تواناییها و گوهر وجودی خویش بهره برده و در بدترین لحظات و شرایط انسان بودن خویش را به اثبات رسانیدهاند.
راستی و پاکی نماد گل نیلوفر هستند. نیلوفر پس از درخت، مشهورترین و رایج ترین نماد تجلی و زندگی است.
ارتباط با خدایان در فرهنگ های باستانی، بیانگر قداست این گل است. در زندگی مردمان باستان، خدایان جایگاه ویژهای داشته اند. تا جایی که آنها بعضی از خدایان را مسئول اداره زندگی مردم می دانستند. آنها سعادت خویش را در قبال رضایت این خدایان میدانستند. اسطورههایی به این نحو که با این گل مرتبط هستند، بیانگر اهمیت و قداست این گل پر راز و رمز میباشد.
در ایران باستان، ارتباط نزدیک ایزدانی مثلا آناهیتا و میترا به لوتوس، نشانه اهمیت آن است. طبق اعتقادات اساطیری، ایزد مهر، رب النوع خورشید است و گل نیلوفر با آن پیوندی نزدیک دارد.
این گل یکی از نمادهای ملی و هنری در ایران باستان نیز بهشمار میآید و در سنگ نگارهها نیز دیده میشود و به عنوان نمادی از آیین مهر در نقوش کنده کاری شده و در بسیاری از نقش و نگار ها و ظرف و ظروف ها و ابزار آلات جنگی نماد گل نیلوفر دیده شده و مورد استفاده قرار گرفتهاست. نیلوفر آبی از گونههای گیاهی مهم در شمال ایران نیز هست.
گل نیلوفر یا سوسن شرقی نمادی بسیار مهم بوده و علامت سلطنتی به شمار می رفته است و از آن به عنوان نشانه باروری و تولد دوباره یاد می کرده اند.
در تاریخ باستان، گل نیلوفر نمادی از انسان کامل به شمار می رفته است، زیرا بدون ناپاکی ها از آب گل آلود خارج می شود، و همچنین آن را نمادی از نجابت می خواندند، زیرا بر خلاف این که از آب گل آلود و لجن زار بیرون می آمده، اما ناپاکی را به خود نمی گرفته است.
در دیگر فرهنگ ها این گل زیبا را نمادی از باروری و تولد دوباره می دانسته اند، همینطور از آن به عنوان نشانه ای از پاکی و طهارت یاد می کرده اند.
گل نیلوفر آبی در مرداب ها و آبگیر ها رشد می کند و بر خلاف محل زندگی اش زیبایی محصور کننده ای دارد.
نیلوفر کمال زیبایی است و نماد صلح جهانی هم می باشد.
گل نیلوفر بیانگر نمادهای مختلفی است. نیلوفر مظهر روشنایی نیز بوده در نتیجه حاصل قدرت خلاق خورشید و آتش نیز است. این گل به عنوان محصول آبها و خورشید نیز شناخته شده است.
تهذیب نفس و پاکی نماد گل نیلوفر هستند. همچنین کمال نیز یک نماد گل نیلوفر است.
نیلوفر به معنای شکفتن معنوی است. چرا که ریشههای این گل در لجن بوده و با این وجود به سمت و سوی آسمان میرود. از آبهایی تیره خارج شده و گلهای آن زیر روشنایی و خورشید رشد مینماید.
از قدیم این گل برای اقوام مختلف به صورت نمادی مذهبی به کار میرفته است. همچنین از گذشتههای دور، این نقش گل را روی اشیاء هنری به کار میبردهاند.
معمولا نقش گل نیلوفر را برای اشیایی که از لحاظ مذهبی یا درباری از درجه بالایی برخوردار بودهاند، به کار میبردهاند. بنابراین این گل، معنای اسطورهای و خاصی داشته و فقط برای زیبایی و هنر به کار نمیرفته است.
این گل نسبت به سایر گلها در محیط خاصی رشد میکند. چرا که این گل تنها گلی است که در داخل مردابهای خاموش پدید میآید، در خاک و لجن ریشه میکند، ولی برگهای آن به سمت و سوی نورخورشید باز میشوند.
ریشه گل نیلوفر آبی در لجن است. اما خودش زیبا و لطیف است. با وجود اینکه از لجن تغذیه می کند، ولی عطر الهی خودش را به هستی هدیه می دهد.
گل نیلوفر آبی نماد زندگی عارفانه و وارستگی است. در دنیا باشید، ولی از دنیا نباشید. همچون یک گل نیلوفر آبی در آب بمانید، ولی نگذارید آب شما را غرق کند.آنگاه زیبایی و وقار خواهید داشت.
این گل را باید بارها و بارها به یاد آورد، تا بتوان هر چه بیشتر در ژرفای اکنون و اینجا وارد شد، اما رها، دل نبسته و تاثیر ناپذیر . آینده را رها کن تا بتوانی با تمام وجود زندگی کنی . گذشته را رها کن تا آزاد و رها بمانی . آن گاه که چنین شود شادمانی روی می دهد.
تا می توانی شادمان،گشاده رو و خندان باش، بدون هیچ دلیلی بخند،آنگاه گل نیلوفر درونت شکوفا می شود.
نیلوفر آبی از درون مرداب سر برمیآورد.
به بدنت گوش بده. به نیازهای بدنت گوش بده.
در سکوت به ذھنت گوش بده.
به نیازهای ذهنت گوش بده.
دوری نکن،وارد این نیازھا شوبا مراقبتی عاشقانه این نیازھا را کشف کن.
اگر می خواھی روزی به ورای بدن و ذھن بروی، دوست بودن بسیار ضروریست.
با انرژیھای زندگی دوست باش، مخالف نباش.
زمانی که تمام انرژیهای خودت را بپذیری و دگرگون کنی،
به ورای دوگانگیها میروی،
هرکس چنان یگانه است که با دیگری برابر نیست.
این به معنای بالا بودن یا پایین بودن نیست.
جایی برای مقایسه نیست و نیازی به این کار نیست.
گل سرخ در گل سرخ بودنش زیباست و نیلوفر در نیلوفر بودنش.
لطفا برای جلوگیری از قطع درختان، به جز موارد بسیار ضروری، ازچاپ روی کاغذ، خودداری فرمایید.
غنی سازی برای کار آفرینی و مدیریت با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات