*با سلام و درود به مهمانان عزیز و کاربران گرامی وبلاگ#مهرزاد، ضمن عرض ادب و احترام به شما، این صفحه به منظور اطلاع رسانی و برای نشر آگاهی و غنی سازی می باشد،
خواهشمند است، هر گونه پیشنهاد یا انتقاد را به مدیر سایت بفرمایید.
بسم‌الله، نخست با همه‌ی هستی‌مان از تو که تواناترین و یاری دهنده‌ترین یاری‌دهندگانی سپاس‌گزاری می‌کنیم. از تو در تمامی مراحل زندگی که چونان تکیه گاهی برایمان بودی و هر چه داریم و خواهیم داشت از عنایات و الطاف توست و در مرحله بعد از همه معلمان خودمان تا اساتید هوشیار و آگاه مان در دوره‌های مدرسه و دانشگاه قدردانی می کنیم و امیدواریم با یاری حق بتوانیم از زحمات ایشان تشکر نماییم. امید داریم، همیشه در سایه حی منان در خوشی و آرامش روزگار بگذرانند و شاگردانی شایسته انسانیت به جهان تقدیم نمایند.
این کتاب نوشته خانم‌ها انیسه و ملیحه شیرخدایی می‌باشد و تقدیم شده است به تنها حامی حقیقی خلقت که یگانه بود، یگانه هست و یگانه می‌ماند.
اسماء و صفات خداوند مهم‌ترین بخش را در اوستا و عهد عتیق و عهد جدید و قرآن به خود اختصاص داده است، چنان‌که در برجسته‌ترین بخش های اوستا به صد و یک نام اهورامزدا پرداخته شده‌است. بنا بر مکتوبات اوستا شش صفت به‌عنوان صفات مهم و اصلی اهورامزدا بیان‌شده که از آنها به‌نام امشاسپندان تعبیر می‌شود.
ذات قدسی و متبرک در متون عهد عتیق و عهد جدید دارای اسامی صفات و افعالی می‌باشد که نه‌تنها به‌دلیل مناسبتی خاص و یا برای تشخیص و مجزا کردن خداوند، از بت‌هایی که در میان سایر اقوام پرستیده می‌شدند، بلکه بیانگر ماهیت وجودی اوست. درحقیقت اسامی و صفات باری‌تعالی در کنار اعمالش آشکارکننده وی می‌باشد.
در عهد عتیق پنج واژه اصلی عبری به‌عنوان نام‌های خدا وجود دارند و از میان آنها یهوه به‌عنوان اسم اعظم بر خداوند اطلاق می‌گردد.
عهد جدید نیز دارای اسماء و صفاتی همگون با عهد عتیق است، به طوری‌که بارزترین نام خداوند پدر یا ابا می‌باشد. هیچ‌یک از اسماء خدا چون این نام پرمعنا نیست. در این واژه نه‌تنها اشاره به خدایی دارد که خالق است، بلکه او، ذاتی می‌باشد که نسبت به ما، شفقت و محبت و مراقبت و توجه دارد و اگرچه این نام برای خدا در عهد قدیم نیز مورداستفاده واقع‌شده است، اما در هیچ بخشی از آن متون، خداوند هنگام دعا، پدر خطاب نشده است.
با مطالعه کتاب مقدس ملاحظه می‌شود، برخی صفات مختص خداوند و برخی دیگر با انسان مشترک هستند. زیرا انسان، به‌صورت خدا خلق شده‌است، با این تفاوت که ذات متبرک در عهد جدید، علاوه‌بر اسماء و صفاتی که در عهد عتیق عنوان شد، خود را به شکل مهربان تری نمایان ساخته است. مهم‌ترین صفت او در عهد عتیق و عهد جدید وحدانیت اوست.
در قرآن کریم نیز به اسماءالحسنی های حضرت باری‌تعالی اشاره شده‌است. نام‌های نیکوی پروردگار اشاره به صفات جمال و جلال حق دارد که هر کدام از کمال مخصوص یا نفی نقص حکایت می‌کند. اسماء و صفات الهی بیانگر کمال بی‌انتهای ذات واحد خداوند است، یعنی هرچه غیر اوست، ممکن‌الوجود است و سر تا پا نیاز و فقر می‌باشد.
از آیات متعدد این متون مقدس، چنین برمی‌آید که ذات خداوند با نام‌های مختلف و صفات متعددی بیان‌شده است. بی‌آن‌که این تعدد نام‌ها، تناقضی با وحدت ذات او داشته باشد. زیرا این گوناگونی‌ها ناشی از تعبیرات مختلف و اختلاف زاویه دید ما نسبت به آن کمال مطلق است و به‌هیچ‌وجه دربردارنده مفهوم کثرت در ذات احدیت نمی‌باشد.
این‌که خداوند در اوستا و عهد عتیق و عهد جدید و قرآن، با چه اسماء و صفاتی معرفی شده‌است و چه اشتراک و افتراقی در رویکرد هر یک از این متون نسبت‌به خدا وجود دارد، از محورهای موضوع مورد پژوهش در این کتاب هستند. یزدان پاک در اوستا و عهد عتیق عهد جدید و قرآن با صفاتی بیان‌شده است که هر یک از کمالی خاص یا نقد و نفی نقصی از ذات الهی خبر می‌دهد. با این تفاوت که صفات خاصه مزدای پاک یعنی امشاسپندان در تلقی آیین زردشتی، در گذر زمان دست‌خوش تغییراتی شده و صبغه تشخص به خود گرفته است.
خدا در متون عهد عتیق و عهد جدید همگونی و همسانی دارد و بر وحدت وی تأکید شده‌است. با این تفاوت که وحدت عهد جدید، در سه نام خودنمایی می‌کند و مسیحیان هرگونه تعبیر و تفسیری از آنها را که با وحدت الهی مغایر باشد، رد می‌کنند. بااین‌حال به‌نظر می‌رسد که یگانگی خدا در عهد عتیق بر وحدت وی در عهد جدید غالب است.
این در حالی است که صفات خدا در قرآن دارای رنگ توحیدی محض می‌باشد. بررسی اسماء و صفات خداوند در متون مقدس، ازجمله مهم‌ترین و بحث‌برانگیزترین مسائلی است که از ادوار گذشته تا کنون مورد مناقشه، پژوهش و مطالعه بوده‌است. اگرچه مقالاتی چند نیز در مراجع و منابع معتبر، به بحث از امشاسپندان و اهورامزدا پرداخته‌اند، اما بحثی خاص تحت عنوان اسماء و صفات اهورامزدا تاکنون انجام نشده است.
در زمینه کتاب مقدس نیز اگرچه تألیفات و مقالاتی در برخی دایرةالمعارف‌ها و تفاسیر کتاب مقدس به‌صورت کلی وجود دارد، اما هیچ‌یک از آنها به‌طور دقیق و جزئی تحت این عنوان خاص مورد بررسی قرار نگرفته است.
نخستین منبع در این زمینه، متون مقدس عهد عتیق و عهد جدید می‌باشد و سپس تفاسیر کتاب مقدس و مکتوباتی است که به‌صورت کلی و اغلب به زبان اصلی نگاشته شده‌است.
در زمینه کتاب قرآن نیز از دیرباز افرادی، در تألیفاتی به تحقیق در این امر پرداخته‌اند. صد البته اولین منبع و بستری که باب مطالعات در این موضوع را بر ما می‌گشاید، متون کتابهای مقدس اوستا و عهد عتیق و عهد جدید و قرآن است و در مرتبه بعد، کتابهای تفسیری و غیره که در این زمینه‌ها نگاشته شده‌اند.
نوشتار پیش رو در فصل های ذیل به روش کتابخانه‌ای و به‌صورت تحلیلی و مقایسه‌ای تحت عنوان اوصاف خدا در اوستا و عهد عتیق عهد جدید و قرآن تنظیم گردیده است:
فصل اول، به‌عنوان مقدمه‌ای برای آشنایی با اصطلاحات و واژه‌های مرتبط با موضوع کتاب تبیین شده‌است.
فصل دوم، با عنوان اسماء و صفات یزدان پاک در اوستا به بررسی خدایان پیش از حضرت زرتشت، مشهورترین نام ها و صد و یک نام اهورایی، امشاسپندان به‌عنوان صفات مستقل و دیگر صفات مزدای پاک تدوین گر دیده است.
فصل سوم، به بیان اسامی اصلی ساده و مرکب صفات اخلاقی و افعال خداوند، کلام، خلقت، تدبیر و اراده اختصاص دارد.
فصل چهارم، به شرح اوصاف ذات خداوند و ارکان تثلیث، اسماء و صفات و افعال اب و ابن و روح‌القدس می‌پردازد. با توجه به منابع مورد پژوهش، به‌نظر می‌رسد، خدای عهد عتیق و عهد جدید یکی است. با این تفاوت که صفت محبت، در خدای عهد جدید براساس سخنان بزرگان مسیحیت به‌صورت بارزتری بیان می‌گردد.
فصل پنجم، شرح اسماء و صفات حق تعالی در قرآن با محورهایی چون اسماء و صفات و اقسام آنها، شرح عمده صفات اسماء الهی و جامع‌ترین نام خداوند یعنی الله، به شیوه کتابخانه‌ای و براساس روش تحلیلی و مقایسه‌ای انجام پذیرفته است.
فصل ششم، نتیجه‌گیری از کل مباحث پنج‌گانه کتاب است.
لطفا برای جلوگیری از قطع درختان، به جز موارد بسیار ضروری، ازچاپ روی کاغذ، خودداری فرمایید.
غنی سازی برای کار آفرینی و مدیریت با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات
