" با سلام و درود به مهمانان عزیز و کاربران گرامی وبلاگ #مهرزاد، ضمن عرض ادب و احترام به شما، این صفحه به منظور اطلاع رسانی و برای نشر آگاهی و غنی سازی می باشد،
خواهشمند است، هر گونه پیشنهاد یا انتقاد را به مدیر سایت بفرمایید. "
کلمه، زیگورات، از کلمه اکدی، ziqquratu، گرفته شده که به معنای ساخته شده در یک منطقه مرتفع، است.
زیگورات، یک نوع ساختمان باستانی و مذهبی باشکل خاصی است و نوعی سازه عظیم در ازمنه قدیم محسوب شده، که در تمدن‌های قدیمی آسیای غربی و بین النهرین، سومر، آشور، بابل و عیلام، برای نیایش خدایان می‌ساختند. زیگوراتها را روی تپه یا بلندی‌ها می‌ساختند و در آنها از بهترین مصالح ساختمانی استفاده می‌کردند.
زیگوراتها به شکل هرم با پایه مستطیل شکل هستند، اما جنس آنها از خشت یا آجرگلی بوده‌است. مطابق کاووش ها، بیشتر زیگوراتها ۳ و ۵ یا ۷ طبقه با ارتفاع تا ۱۰۰ متر سر برافراشته‌اند و در یک ترکیب پلکانی که هر پله کمی کوچکتر از پله زیر آن بود، تا یک سکوی صاف که معبدی بر روی آن برافراشته شده، ساخته شده اند و از رنگ سیاه در طبقه پایین به رنگ طلایی در بالاترین طبقه می‌رسند.
بر روی بدنه زیگوراتها که از آجرهای پخته شده بود، معمولاً نوشته‌هایی برای شناساندن بنا، بازگویی علت ساخت و بانی و سازنده آن حک می‌شده و همچنین پادشاهان گاهی اوقات نام خود را بر روی این آجرهای لعابدار حک می کردند که وسیله ارتباط با زمان‌های تا ۵۰۰۰ سال قبل را برایمان میسر کرده است.
ساخت زیگورات از 4200 تا 2500 سال پیش از میلاد خیلی رایج بوده است. همچنین قدمت زیگورات ها به 5000 سال قبل از میلاد در برخی از مناطق بین النهرین هم می رسد. امروزه نیز سازه‌های شبیه زیگورات، در معماری مدرن هم مشاهده می‌گردند.
گفته می شود، تاکنون 11 زیگورات در منابع مکتوب تاریخی و 21 زیگورات از کاوش های باستان شناسی کشف شده است. زیگورات های قابل توجه عبارتند از، زیگورات بزرگ اور در نزدیکی ناصریه، زیگورات آقر قوف در نزدیکی بغداد، اتمنانکی که اکنون ویران شده در بابل، چغازنبیل شوش و سیلک در خوزستان.
اقوام باستانی، معتقد بودند که خدایان در معبد بالای زیگورات ها زندگی می کنند، بنابراین فقط کاهنان و دیگر افراد بسیار محترم می توانستند وارد آن قسمت هاشوند. زیگورات فقط یک معبد یا عبادتگاه عمومی نبود، بلکه خانه زمینی خدای شهر بود. بنابراین کاهن، نماینده خدای محلی بر روی زمین بود و زمین های معبد و مردمی را که در آنها کار می کردند، مدیریت می کرد. بنابراین، مجموعه کاخ و معبد، به عنوان مقامات مدنی و معنوی، به طور یکپارچه و هماهنگ با هم کار می کردند و تا زمانی که سلسله موفقیت های طبقه حاکم ادامه داشت، از سوی کاهنان معبد هم حمایت می شد.
هدف زیگورات این بود که خدمتگزار اصلی خدا، که معمولاً یک کاهن اعظم برای خدای مردانه و یک کاهن اعظم دیگر و شاید زن، برای یک الهه، به نقطه ای بین زمین و آسمان برسد. تصور می شد که خدایان در بالا زندگی می کنند، و بنابراین، برای گفتگوی واضح با آنها، باید تا حد امکان به قلمرو آنها نزدیک شد. پس از انجام این کار، تصور می شد که خدا زمانی را بر روی زمین می گذراند و در مجسمه خود در داخل معبد در بالای زیگورات زندگی می کند.
زیگورات، که در مرکز شهر ساخته شده است، به طور نمادین و عملی به عنوان قلب جامعه عمل می کرد، در حالی که کاخ، که ممکن است در نزدیکی آن واقع شده باشد یا نباشد، سر آن بود. مردم عادی، برای مراسم مذهبی به حیاط معبد می آمدند، تا نظاره گر کاهن اعظم باشند که روی زیگورات برای خدا پیشکش می کند، یا برای دریافت پیام های مهم وارد معبد بالای آن می شدند. البته این سازه ممکن است به عنوان یک رصدخانه نیز عمل کرده باشد.
یکی از نمونه های سالم تر مانده، زیگورات بزرگ اور در عراق امروزی است که قدمت آن به حدود 2100 سال قبل از میلاد می رسد. در حالی که بسیاری از زیگورات ها در گذر زمان باقی نمانده اند، اهمیت معماری و مذهبی آنها بینش های ارزشمندی را در مورد اعتقادات و فرهنگ های بین النهرین باستان ارائه می دهد. از خاک کوبیده شده و آجر گل خشک شده که با قیر و سپس آجر بیشتر پوشانده شده بود، ساخته شده بود، که ضد آب و پایه ای مطمئن برای معبد سفید است. معبد رنگ سفید روشنی داشت. بازسازی ها نشان می دهد که این سازه که برای احترام به خدای آن زمان و مکان ساخته شده بود، چشمگیر اما ساده بود.
بزرگترین، پیچیده ترین و دست نخورده ترین زیگوراتی که تاکنون در بین النهرین یافت شده، همین زیگورات اور است که در شهر باستانی اور در نزدیکی ناصریه، در استان ذی قار عراق واقع شده است. این سازه چند ضلعی بزرگ 45 در 64 متر است و دارای سه تراس در سطوح مختلف به ارتفاع 20 تا 30 متر با یک راه پله بزرگ به هر یک از این تراس ها می باشد. این بنا در قرن بیست و یکم قبل از میلاد توسط اورنامو، بنیانگذار سومین سلسله اور، ساخته شد تا معبدی برای پرستش الهه ماه به نام نانا باشد.
دومین نمونه از بهترین آثار حفظ شده در چغازنبیل شوش واقع در استان خوزستان ایران است، که در زمان پادشاهی عیلامی اونتاش ناپیریشا ساخته شده است. جالب اینجاست که شبیه همین نوع ساختار، توسط تمدن هایی در قاره تازه کشف شده آمریکا، توسط اینکاها که مطابق شواهد علمی امروز، هرگز با بین النهرین تماسی نداشتند، ایجاد شده بود.
پس از فراگیرتر شدن دین توحیدی زرتشتی، ساخت زیگورات ها متوقف شد و مراسم عبادت پس از این تاریخ، شکل دیگری به خود می گیرد و زیگورات ها منسوخ می شوند و آتشکده ها ساخته می شوند.
لطفا برای جلوگیری از قطع درختان، به جز موارد بسیار ضروری، ازچاپ روی کاغذ، خودداری فرمایید.
غنی سازی برای کار آفرینی و مدیریت با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات
